Bize ait olan şeyler... mesela bir araba ya da bi ev en basitinden bir eşya belki sahip olduğumuz daha nice şey ya da sahip olduğumuzu düşündüğümüz... Tam olarak bize ait olan tek birşey var o da ruhumuz, benliğimiz. Elimizden alındığı taktirde bir hiçe dönüşeceğimiz tek şey, karakterimiz. Ahmeti Ahmet, Ayşeyi Ayşen yapan şey ne arabası ne de başka bir şey sadece benliği. Bu kadar değerli bir şeye sahipken neden onu böylesine başkalarının kölesi yapmak, ona bu kadar hunharca davranmak? En kıymetlini neden biri ya da bir şey yüzünden değiştirmek, ezip geçmek?
Öz saygını yitirdiğin an bir hiçe dönüşürsün.Telafisi yok. Bir kere yitirildi mi geri kazanılmıyor ne yazık ki.Bir beden belki gördüğümüz ama ruhsuz....
Bazı ruhlar başkalarına amade. Böylelerinin arkasına sığındığı bir kavramdır sevgi, aşk."Onun için değiştim" --> "O istiyor diye artık ben, ben değilim". Sen kim oldun? Nasıl biri? Kimin istediği? Böyle bir değişim mümkn mü? Bir insan kendinden nasıl bu kadar taviz verebilir? Onun sevdiği sen değil, kendi eliyle yarattığı kişi. Senden geriye kalan tek şey bedenin. Acınası bi durum. Güzel bir beden, ona yüklenen karakteristik ve karşınızda ideal sevilebilecek insan hem de el yapımı. Ismarlama sevgili, ne kolay. Bu tip bişeyin kabulu bence çok aşağılayıcı. Kimsenin ruhu bir başkasına köle olmamalı. Belki de tek sahip olduğumuz şeyi korumalıyız.
